เก

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี
ดูเพิ่ม: เก̂, เก๊, และ เก๋

ภาษาไทย[แก้ไข]

การออกเสียง[แก้ไข]

การแบ่งพยางค์เก
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงgee
ราชบัณฑิตยสภาke
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/keː˧/(สัมผัส)
คำพ้องเสียงเกย์

คำคุณศัพท์[แก้ไข]

เก (คำอาการนาม ความเก)

  1. ไม่ตรงตามแนว, ไม่เป็นระเบียบ ใช้แก่ของที่เป็นซี่เป็นลำ
    ฟันเก
    ขาเก
  2. ไม่ยอมปฏิบัติตามระเบียบ
  3. เกะกะ, เกเร

คำเกี่ยวข้อง[แก้ไข]

คำกริยา[แก้ไข]

เก (คำอาการนาม การเก)

  1. (ภาษาปาก) ท้าพนันด้วยการเสนอเงินเดิมพันสูงขึ้นเรื่อย ๆ
    ตานี้ฉันเกหมดหน้าตัก ใครไม่สู้ก็หลบไป

คำเกี่ยวข้อง[แก้ไข]

ภาษาแสก[แก้ไข]

รากศัพท์[แก้ไข]

สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *keːᴮ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย แก่, ภาษาคำเมือง ᨠᩯ᩵ (แก่), ภาษาลาว ແກ່ (แก่), ภาษาไทใหญ่ ၵႄႇ (แก่), ภาษาจ้วง geq

คำคุณศัพท์[แก้ไข]

เก

  1. แก่ (ไม่อ่อน, ไม่หนุ่มสาว)