เครื่อง

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี

ภาษาไทย[แก้ไข]

รากศัพท์[แก้ไข]

ร่วมเชื้อสายกับภาษาอีสาน เครื่อง, ภาษาลาว ເຄື່ອງ (เคื่อง), ภาษาคำเมือง ᨣᩕᩮᩬᩥ᩵ᨦ (คเรอิ่ง), ภาษาเขิน ᨤᩮᩨ᩠᩵ᨦ (เฅื่ง), ภาษาไทลื้อ ᦵᦆᦲᧂᧈ (เฅี่ง), ภาษาไทดำ ꪹꪋ꪿ꪉ (เจ่̱ง), ภาษาไทขาว ꪋꪷꪉꫀ, ภาษาไทใหญ่ ၶိူင်ႈ (เขิ้ง), ภาษาไทใต้คง ᥑᥫᥒ (เฃอ̂ง), ภาษาอาหม 𑜁𑜢𑜤𑜂𑜫 (ขึง์)

การออกเสียง[แก้ไข]

การแบ่งพยางค์เคฺรื่อง
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงkrʉ̂ʉang
ราชบัณฑิตยสภาkhrueang
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/kʰrɯa̯ŋ˥˩/(สัมผัส)

คำนาม[แก้ไข]

เครื่อง

  1. สิ่ง, สิ่งของ
  2. สิ่งสำหรับประกอบกันหรือเป็นพวกเดียวกัน
    เครื่องนอน
    เครื่องปูลาดอาสนะ
  3. สิ่งของสำหรับใช้การต่าง ๆ
    เครื่องรถ
    เครื่องเรือน
    เครื่องไฟฟ้า
  4. ของที่เข้าสำรับกับสิ่งใดสิ่งหนึ่ง
    เครื่องแป้ง = ของที่เข้าสำรับกับแป้งเครื่องสำอาง
  5. ของใช้ของกินสำหรับเจ้านาย