เจ้าฟ้า
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
เจ้า + ฟ้า; ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ເຈົ້າຟ້າ (เจ็้าฟ้า), ภาษาไทใหญ่ ၸဝ်ႈၽႃႉ (จ้วผ๎า), ภาษาเขมร ចៅហ្វា (เจาหฺวา), ภาษาพม่า စော်ဘွား (เจา์ภฺวา:)
การออกเสียง[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ | จ้าว-ฟ้า | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | jâao-fáa |
ราชบัณฑิตยสภา | chao-fa | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /t͡ɕaːw˥˩.faː˦˥/(สัมผัส) |
คำนาม[แก้ไข]
เจ้าฟ้า (คำลักษณนาม องค์ หรือ พระองค์)
- สกุลยศของพระราชโอรสหรือพระราช-ธิดาที่ประสูติแต่พระมเหสี หรือประสูติแต่พระมารดาที่เป็นพระราชธิดาหรือพระราชนัดดาของพระมหากษัตริย์, สกุลยศของพระราชนัดดาของพระมหากษัตริย์ที่ทั้งพระบิดาและพระมารดาเป็นเจ้าฟ้า
- เรียกเจ้าผู้ครองแคว้นไทยถิ่นอื่น เช่น เจ้าฟ้าเชียงตุง