เต้าเจี้ยว
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
ยืมมาจากฮกเกี้ยน 豆醬 (tāu-chiùⁿ / tāu-chiòⁿ / tāu-chiàuⁿ)
การออกเสียง[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ | เต้า-เจี้ยว | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | dtâo-jîao |
ราชบัณฑิตยสภา | tao-chiao | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /taw˥˩.t͡ɕia̯w˥˩/(สัมผัส) |
คำนาม[แก้ไข]
เต้าเจี้ยว