เรียน

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี

ภาษาไทย[แก้ไข]

รูปแบบอื่น[แก้ไข]

การออกเสียง[แก้ไข]

การแบ่งพยางค์เรียน
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงriian
ราชบัณฑิตยสภาrian
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/ria̯n˧/(สัมผัส)
ไฟล์เสียง

รากศัพท์ 1[แก้ไข]

ยืมมาจากภาษาเขมร រៀន (เรียน, เรียน, ศึกษา); ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ຮຽນ (ฮย̂น), ภาษาอีสาน เฮียน, ภาษาคำเมือง ᩁ᩠ᨿᩁ (รยร), ภาษาเขิน ᩁ᩠ᨿᩁ (รยร), ภาษาไทลื้อ ᦵᦣᧃ (เฮน), ภาษาไทใหญ่ ႁဵၼ်း (เห๊น), ภาษาเขมร រៀន (เรียน)

คำกริยา[แก้ไข]

เรียน (คำอาการนาม การเรียน)

  1. เข้ารับความรู้จากผู้สอน, รับการฝึกฝนอบรมเพื่อให้เกิดความรู้ความเข้าใจหรือความชำนาญ
    เรียนหนังสือ
    เรียนวิชาความรู้
  2. ฝึกให้เกิดความรู้ความเข้าใจจนเป็นหรือมีความชำนาญ
    เขาเรียนแก้พัดลมด้วยตนเอง

คำแปลภาษาอื่น[แก้ไข]

รากศัพท์ 2[แก้ไข]

คำกริยา[แก้ไข]

เรียน (คำอาการนาม การเรียน)

  1. บอก, แจ้ง, (มักใช้แก่ผู้ที่อยู่ในตำแหน่งสูงกว่าหรือเสมอกัน)
    จึงเรียนมาเพื่อทราบ
    จึงเรียนมาเพื่อโปรดพิจารณา
    เรียนผู้อำนวยการว่ามีคนขอพบ
  2. คำขึ้นต้นจดหมายหรือที่ใช้ในการจ่าหน้าซองในหนังสือราชการที่เขียนถึงบุคคลทั่วไป หรือจดหมายส่วนตัวที่บุคคลธรรมดาเขียนถึงกันเพื่อแสดงความ]นับถือ

คำแปลภาษาอื่น[แก้ไข]