เอง
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
เป็นไปได้ว่ายืมมาจากภาษาเขมรเก่า ឯង (เอง), ឯង៑ (เองฺ); ร่วมเชื้อสายกับภาษาเขมร ឯង (เอง), ภาษาลาว ເອງ (เอง); ร่วมรากกับ เอ็ง
การออกเสียง[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ | เอง | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | eeng |
ราชบัณฑิตยสภา | eng | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /ʔeːŋ˧/(สัมผัส) |
คำกริยาวิเศษณ์[แก้ไข]
เอง
คำอนุภาค[แก้ไข]
เอง
คำสรรพนาม[แก้ไข]
เอง
หมวดหมู่:
- ศัพท์ภาษาไทยที่ยืมมาจากภาษาเขมรเก่า
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาเขมรเก่า
- ศัพท์ภาษาไทยที่ร่วมราก
- สัมผัส:ภาษาไทย/eːŋ
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- ศัพท์ภาษาไทยที่มี 1 พยางค์
- คำหลักภาษาไทย
- คำกริยาวิเศษณ์ภาษาไทย
- ภาษาไทย terms with redundant head parameter
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีตัวอย่างการใช้
- คำอนุภาคภาษาไทย
- คำสรรพนามภาษาไทย
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีนัยเลิกใช้