ข้ามไปเนื้อหา

ไว้

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี

ดูเพิ่ม: ไว

ภาษาไทย[แก้ไข]

รากศัพท์[แก้ไข]

สืบทอดจากภาษาไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *waj/aɰꟲ²; ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᩅᩱ᩶ (ไว้) หรือ ᩅᩱ᩠᩶ᨿ (ไว้ย), ภาษาลาว ໄວ້ (ไว้), ภาษาไทลื้อ ᦺᦞᧉ (ไว้), ภาษาไทดำ ꪼꪫ꫁ (ไว้), ภาษาไทใหญ่ ဝႆႉ (ไว๎), ภาษาไทใต้คง ᥝᥭᥳ (วั๎ย), ภาษาอาหม 𑜈𑜩 (บย์) หรือ 𑜉𑜩 (มย์)

การออกเสียง[แก้ไข]

การแบ่งพยางค์		ไว้
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	wái
	ราชบัณฑิตยสภา	wai
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}		/waj˦˥/^{(สัมผัส)}

คำกริยา[แก้ไข]

ไว้ (คำอาการนาม การไว้)

เก็บ เข้า ที่, เอาเข้าที่
เอาของไปไว้ที่
วาง
เอาไว้ตรงนั้นแหละ

ไว้ของให้เป็นที่
ให้มี อยู่, ให้ดำรงอยู่, รักษา
ไว้จุก

ไว้หนวด

ไว้ชีวิต

ไว้ยศ

คำอนุภาค[แก้ไข]

ไว้

บาง ที ใช้ประกอบ ท้าย กริยาบางคำ เพื่อ ให้ความหมาย สมบูรณ์หรือ หนักแน่น ยิ่ง ขึ้น
เก็บไว้

รักษาไว้

ปลูกไว้

ภาษาคำเมือง[แก้ไข]

การออกเสียง[แก้ไข]

(เชียงใหม่) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /waj˦˥/

คำกริยา[แก้ไข]

ไว้ (คำอาการนาม ก๋ารไว้ หรือ ก๋านไว้)

(สกรรม) อีกรูปหนึ่งของ ᩅᩱ᩶ (ไว้)

เข้าถึงจาก "https://th.wiktionary.org/w/index.php?title=ไว้&oldid=1886001"

หมวดหมู่:

หมวดหมู่ที่ซ่อนอยู่:

หน้าที่มีลิงก์แดงภาษาอาหม