日本語

ภาษาจีน

			speech; language; dialect speech; language; dialect; tell to
ตัวเต็ม (日本語)		日本	語
ตัวย่อ (日本语)		日本	语

การออกเสียง

• จีนกลาง

  (พินอิน): rìběnyǔ

  (จู้อิน): ㄖˋ ㄅㄣˇ ㄩˇ

• กวางตุ้ง (ยฺหวืดเพ็ง): jat⁶ bun² jyu⁵

---

• จีนกลาง
  • (จีนมาตรฐาน)⁺
    • พินอิน: rìběnyǔ [Phonetic: rìbényǔ]
    • จู้อิน: ㄖˋ ㄅㄣˇ ㄩˇ
    • ทงย่งพินอิน: rìhběnyǔ
    • เวด-ไจลส์: jih⁴-pên³-yü³
    • เยล: r̀-běn-yǔ
    • กั๋วยฺหวี่หลัวหม่าจื้อ: ryhbeenyeu
    • พัลลาดีอุส: жибэньюй (žibɛnʹjuj)
    • IPA จีนวิทยา^{(คำอธิบาย)}: /ʐ̩⁵¹ pən²¹⁴⁻³⁵ y²¹⁴⁻²¹⁽⁴⁾/
• กวางตุ้ง
  • (กวางตุ้งมาตรฐาน, กวางเจา–ฮ่องกง)⁺
    • ยฺหวืดเพ็ง: jat⁶ bun² jyu⁵
    • เยล: yaht bún yúh
    • พินอินกวางตุ้ง: jat⁹ bun² jy⁵
    • Guangdong Romanization: yed⁶ bun² yu⁵
    • IPA ^{(คำอธิบาย)}: /jɐt̚² puːn³⁵ jyː¹³/

คำวิสามานยนาม

日本語

1. ภาษาญี่ปุ่น

คำพ้องความ

• 日文 (Rìwén)
• 日語 (Riyǔ)

การใช้

• 日本語 (rìběnyǔ) มักใช้เฉพาะในบริบทภาษาศาสตร์ ในขณะที่ 日文 ใช้ในการเขียนและ 日語 (rìyǔ) ใช้ในการสนทนา