วิชา
ภาษาไทย
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]ยืมมาจากภาษาบาลี วิชฺชา; ร่วมรากกับ วิชชา
การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ | วิ-ชา | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | wí-chaa |
| ราชบัณฑิตยสภา | wi-cha | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /wi˦˥.t͡ɕʰaː˧/(สัมผัส) | |
คำนาม
[แก้ไข]วิชา
- ความรู้, ความรู้ที่ได้ด้วยการเล่าเรียนหรือฝึกฝน
- วิชาภาษาไทย
- วิชาช่าง
- วิชาการฝีมือ