เก๊ะ
ดูเพิ่ม: เกะ
ภาษาไทย
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]ยืมมาจากภาษาฮกเกี้ยน 格／格 (keh, “ตาราง, ช่อง, กรอบ”)[1]
การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ | เก๊ะ | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | gé |
| ราชบัณฑิตยสภา | ke | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /keʔ˦˥/(สัมผัส) | |
คำนาม
[แก้ไข]เก๊ะ
- ลิ้นชัก
- เงินทอนอยู่ในเก๊ะ
อ้างอิง
[แก้ไข]- ราชบัณฑิตยสถาน. พจนานุกรมคำใหม่ เล่ม 1 ฉบับราชบัณฑิตยสถาน. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ : ธนาเพรส, 2553. หน้า 17.