ابجد

ภาษาเปอร์เซีย[แก้ไข]

รากศัพท์[แก้ไข]

จากภาษาอาหรับ أَبْجَد‎ (อับญัด), เทียบเท่าตัวอักษรอาหรับแบบเปอร์เซีย 4 ตัวแรก ได้แก่ ‎ (ตัวเกาะสระ), ‎ (บ), ‎ (ญ), ‎ (ด)

การออกเสียง[แก้ไข]

(Classical Persian) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: [ʔaβ.d͡ʒað]

(Dari, formal) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: [ʔäb.d͡ʒäd̪]
- (Kabuli) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: [ʔäb.d͡ʒäd̪]
- (Hazaragi) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: [ʔäb.d͡ʒäd̪̥]

(Iran, formal) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: [ʔæb.d͡ʒæd̪̥]

(Tajik, formal) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: [ʔäb.d͡ʒäd̪]

สัทอักษรเปอร์เซีย:

ดั้งเดิม: [اَڤْجَذ]‎, ดารี: [اَبْجَد]‎

อิหร่าน: [اَبْجَد]‎

การแผลงเป็นอักษรโรมัน
คลาสสิก^?	aḇjaḏ
ดารี^?	abjad
อิหร่าน^?	abjad
ทาจิก^?	abjad

คำนาม[แก้ไข]

เปอร์เซียแบบอิหร่าน	ابجد‎
เปอร์เซียแบบดารี	ابجد‎
ทาจิก	абҷад (abjad)

ابجد (abjad)

อับญัด, อักษรไร้สระ
(ในเชิงเปรียบเทียบ) ความจริงหรือข้อเท็จจริงพื้นฐาน
- c. 1620, Mīr Dāmād Astarābādī, “Rubā’i 167”, in fa:دیوانِ اشراق [Dēwān-i išrāq]‎^[1]:
  ‏از لطف تو مشکل اشارات و شفا
  در مکتب علم ما یکی ابجد بود‎
  az lutf-i tū muškil-i išārāt u šifā
  dar maktab-i ilm-i mā yakē abjad buwad
  By Your grace, the puzzle of the Directives and the Healing
  Has become an ABC in the school of our learning.
  (Classical Persian romanization)

ภาษามาเลเซีย[แก้ไข]

คำนาม[แก้ไข]

ابجد (พหูพจน์ ابجد-ابجد‎ หรือ ابجد ۲‎, สัมพันธการกบุคคลที่หนึ่งไม่ทางการ ابجدکو‎, สัมพันธการกบุคคลที่สอง ابجدمو‎, สัมพันธการกบุคคลที่สาม ابجدڽ‎)

การสะกดเป็นอักษรยาวีของ abjad