กระบือ
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
ยืมมาจากเขมรเก่าสมัยก่อนอังกอร์ ក្របិ (กฺรบิ), ក្របី (กฺรปี) หรือเขมรเก่าสมัยอังกอร์ ក្របិ (กฺรบิ), ក្របី (กฺรปี), ក្របិយ៑ (กฺรปิยฺ), ក្របិយ្យ៑ (กฺรปิยฺยฺ), ក្របីយ្យ៑ (กฺรปียฺยฺ), จากภาษามอญ-เขมรดั้งเดิม *krpiʔ ~ *krpiiw ~ *krpuʔ ~ *(kr)puh; ร่วมเชื้อสายกับภาษาเขมร ក្របី (กฺรบี), ภาษามาเลเซีย kerbau, ภาษาตากาล็อก kalabaw; ร่วมรากกับ คาราบาว
การออกเสียง[แก้ไข]
| การแบ่งพยางค์ | กฺระ-บือ | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | grà-bʉʉ |
| ราชบัณฑิตยสภา | kra-bue | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /kra˨˩.bɯː˧/(สัมผัส) | |
คำนาม[แก้ไข]
กระบือ
- (สุภาพ) ควาย
- รูปพรรณโคกระบือ
คำคุณศัพท์[แก้ไข]
กระบือ
หมวดหมู่:
- ศัพท์ภาษาไทยที่ยืมมาจากเขมรเก่าสมัยก่อนอังกอร์
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากเขมรเก่าสมัยก่อนอังกอร์
- ศัพท์ภาษาไทยที่ยืมมาจากเขมรเก่าสมัยอังกอร์
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากเขมรเก่าสมัยอังกอร์
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษามอญ-เขมรดั้งเดิม
- ศัพท์ภาษาไทยที่ร่วมราก
- สัมผัส:ภาษาไทย/ɯː
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- ศัพท์ภาษาไทยที่มี 2 พยางค์
- คำหลักภาษาไทย
- คำนามภาษาไทย
- ภาษาไทย terms with redundant head parameter
- ศัพท์ภาษาไทยที่สุภาพ
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีตัวอย่างการใช้
- คำคุณศัพท์ภาษาไทย
- ศัพท์ภาษาไทยที่เป็นภาษาปาก