กรัชกาย

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี
ดูเพิ่ม: กรชกาย

ภาษาไทย[แก้ไข]

รากศัพท์[แก้ไข]

ยืมมาจากภาษาบาลี (น้ำ) + รช (ธุลี) + กาย (ร่างกาย)

การออกเสียง[แก้ไข]

การแบ่งพยางค์
{เสียงพยัญชนะซ้ำ}
กะ-รัด-ชะ-กายกะ-หฺรัด-ชะ-กายกฺรัด-ชะ-กาย
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงgà-rát-chá-gaaigà-ràt-chá-gaaigràt-chá-gaai
ราชบัณฑิตยสภาka-rat-cha-kaika-rat-cha-kaikrat-cha-kai
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/ka˨˩.rat̚˦˥.t͡ɕʰa˦˥.kaːj˧/(สัมผัส)/ka˨˩.rat̚˨˩.t͡ɕʰa˦˥.kaːj˧/(สัมผัส)/krat̚˨˩.t͡ɕʰa˦˥.kaːj˧/(สัมผัส)

คำนาม[แก้ไข]

กรัชกาย

  1. (ร้อยกรอง) ร่างกาย
    เจ้างามยามประจงจัดกรัชกาย
    (กลบท บัวบานกลีบขยาย)

ดูเพิ่ม[แก้ไข]