กรุ

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี

ภาษาไทย[แก้ไข]

การออกเสียง[แก้ไข]

การแบ่งพยางค์กฺรุ
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงgrù
ราชบัณฑิตยสภาkru
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/kruʔ˨˩/(สัมผัส)

รากศัพท์ 1[แก้ไข]

คำนาม[แก้ไข]

กรุ

  1. ห้องที่ทำไว้ใต้ดิน ใต้พระเจดีย์ เป็นต้น สำหรับเก็บพระพุทธรูปและสิ่งมีค่าอื่น ๆ
  2. โดยปริยายหมายถึงกระทรวง ทบวง กรม ที่ข้าราชการในสังกัดถูกเรียกตัวเข้ามาอยู่ประจำ โดยมิได้มีตำแหน่งหน้าที่ใด ๆ เพื่อเป็นการลงโทษหรือก่อนเกษียณอายุราชการ
    เรียกเก็บเข้ากรุ

รากศัพท์ 2[แก้ไข]

เทียบภาษาเขมร គ្រុះ (คฺรุะ, ครุ, ชะลอมตักน้ำ)

คำกริยา[แก้ไข]

กรุ (คำอาการนาม การกรุ)

  1. รองไว้ข้างล่าง
    กรุก้นชะลอม
  2. ปิดกันช่องโหว่หรือที่ว่าง
    กรุฝาเรือน
  3. ปิดกั้น
    กรุบ่อ

คำนาม[แก้ไข]

กรุ

  1. เรียกบ่อที่ใช้อิฐเป็นต้นเรียงเป็นผนังบ่อเพื่อกันดินทลาย ว่า บ่อกรุ