กลืนน้ำลายตัวเอง
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
การออกเสียง[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ | กฺลืน-น้ำ-ลาย-ตัว-เอง | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | glʉʉn-nám-laai-dtuua-eeng |
ราชบัณฑิตยสภา | kluen-nam-lai-tua-eng | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /klɯːn˧.nam˦˥.laːj˧.tua̯˧.ʔeːŋ˧/(สัมผัส) |
คำกริยา[แก้ไข]
กลืนน้ำลายตัวเอง
- (สำนวน, อกรรม) พูดไว้อย่างหนึ่งแล้วกลับพูดแย้งคำที่พูดไว้เดิม
- เขาบอกว่าจะลงโทษคนที่ทุจริต พอลูกน้องตนเองทุจริตกลับกลืนน้ำลายตัวเองออกมาปกป้องลูกน้อง
อ้างอิง[แก้ไข]
- ราชบัณฑิตยสถาน. พจนานุกรมคำใหม่ เล่ม 1 ฉบับราชบัณฑิตยสถาน. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ : ธนาเพรส, 2553. หน้า 6.