กะกัง
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
ยืมมาจากภาษาชวา kakang (“พี่ชาย”)[1]
การออกเสียง[แก้ไข]
| การแบ่งพยางค์ | กะ-กัง | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | gà-gang |
| ราชบัณฑิตยสภา | ka-kang | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /ka˨˩.kaŋ˧/(สัมผัส) | |
คำนาม[แก้ไข]
กะกัง
อ้างอิง[แก้ไข]
- ↑ "kakang" in Elinor Clark Horne, Javanese-English Dictionary. Yale University Press, New Haven and London, 1974