กาบุรุษ
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
ยืมมาจากภาษาสันสกฤต कापुरुष (กาปุรุษ); เทียบภาษาบาลี กาปุริส
การออกเสียง[แก้ไข]
| การแบ่งพยางค์ | กา-บุ-หฺรุด | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | gaa-bù-rùt |
| ราชบัณฑิตยสภา | ka-bu-rut | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /kaː˧.bu˨˩.rut̚˨˩/(สัมผัส) | |
คำนาม[แก้ไข]
กาบุรุษ