กิน…ไม่ลง
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
การออกเสียง[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ | กิน-…-ไม่-ลง | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | gin-…-mâi-long |
ราชบัณฑิตยสภา | kin-…-mai-long | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /kin˧.….maj˥˩.loŋ˧/(สัมผัส) |
คำกริยา[แก้ไข]
กิน…ไม่ลง
- (ภาษาปาก, สำนวน) ไม่สามารถเอาชนะได้
- สองคนนี้เก่งด้วยกันทั้งคู่ แข่งกันทีไรกินกันไม่ลงสักที
- คู่ต่อสู้โคตรเก่งเลย กินมันไม่ลงสักที
การใช้[แก้ไข]
ในช่องว่างมักเป็นคำสรรพนาม
อ้างอิง[แก้ไข]
- ราชบัณฑิตยสถาน. พจนานุกรมคำใหม่ เล่ม 1 ฉบับราชบัณฑิตยสถาน. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ : ธนาเพรส, 2553. หน้า 12.