ซื่อสัตย์

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี

ภาษาไทย[แก้ไข]

รากศัพท์[แก้ไข]

ซื่อ +‎ สัตย์

การออกเสียง[แก้ไข]

การแบ่งพยางค์ซื่อ-สัด
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงsʉ̂ʉ-sàt
ราชบัณฑิตยสภาsue-sat
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/sɯː˥˩.sat̚˨˩/(สัมผัส)

คำกริยา[แก้ไข]

ซื่อสัตย์ (คำอาการนาม การซื่อสัตย์)

  1. ประพฤติตรงและจริงใจ, ไม่คิดคดทรยศ, ไม่คดโกงและไม่หลอกลวง
    เราต้องซื่อสัตย์ต่อตนเอง

คำคุณศัพท์[แก้ไข]

ซื่อสัตย์ (คำอาการนาม ความซื่อสัตย์)

  1. ประพฤติตรงและจริงใจ, ไม่คิดคดทรยศ, ไม่คดโกงและไม่หลอกลวง
    เขาได้รับรางวัลค่าที่เป็นคนซื่อสัตย์