ญู

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี
ดูเพิ่ม: , ญ., ญิ., ญี, ญี่, ญุ, และ ญู้

ภาษาอีสาน[แก้ไข]

รากศัพท์[แก้ไข]

สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *ɲuːᴬ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᨿᩪ (ยู), ภาษาลาว ຍູ (ยู), ภาษาไทใหญ่ ယူး (ยู๊)

คำนาม[แก้ไข]

ญู

  1. ไม้กวาด, ไม้ปัด

ภาษาบาลี[แก้ไข]

รูปแบบอื่น[แก้ไข]

รากศัพท์[แก้ไข]

ญา +‎ รู

คำนาม[แก้ไข]

ญู ช.

  1. ผู้รู้

การผันรูป[แก้ไข]

แจกตามแบบ วิญฺญู

แจกตามแบบ นารี (ญู + -อินี)

แจกตามแบบ วตฺถุ