ติเตียน
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
ยืมมาจากภาษาเขมร តិះដៀល (ติะเฎียล); เหมือนกับ ติ + เตียน
การออกเสียง[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ | ติ-เตียน | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | dtì-dtiian |
ราชบัณฑิตยสภา | ti-tian | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /ti˨˩.tia̯n˧/(สัมผัส) |
คำกริยา[แก้ไข]
ติเตียน (คำอาการนาม การติเตียน)