ทศกัณฐ์
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
ยืมมาจากภาษาสันสกฤต दशकण्ठ (ทศกณฺฐ, “มีสิบคอ”); เหมือนกับ ทศ + กัณฐ์
การออกเสียง[แก้ไข]
| การแบ่งพยางค์ | ทด-สะ-กัน | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | tót-sà-gan |
| ราชบัณฑิตยสภา | thot-sa-kan | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /tʰot̚˦˥.sa˨˩.kan˧/(สัมผัส) | |
คำวิสามานยนาม[แก้ไข]
ทศกัณฐ์