ทุม
ภาษาแสก[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *C̬.tuəmᴮ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย ท่วม, ภาษาคำเมือง ᨳ᩠ᩅ᩶ᨾ (ถว้ม), ภาษาเขิน ᨳ᩠ᩅ᩶ᨾ (ถว้ม), ภาษาลาว ຖ້ວມ (ถ้วม), ภาษาไทลื้อ ᦏᦳᧄᧉ (ถุ้ม), ภาษาไทใหญ่ ထူမ်ႈ (ถู้ม), ภาษาไทใต้คง ᥗᥨᥛᥲ (โถ้ม) หรือ ᥗᥧᥛᥲ (ถู้ม), ภาษาอาหม 𑜌𑜤𑜉𑜫 (ถุม์), ภาษาจ้วง dumh
คำกริยา[แก้ไข]
ทุม