ประจักษ์
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
ยืมมาจากภาษาสันสกฤต प्रत्यक्ष (ปฺรตฺยกฺษ); เทียบภาษาบาลี ปจฺจกฺข
การออกเสียง[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ | ปฺระ-จัก | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | bprà-jàk |
ราชบัณฑิตยสภา | pra-chak | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /pra˨˩.t͡ɕak̚˨˩/(สัมผัส) |
คำคุณศัพท์[แก้ไข]
ประจักษ์ (คำอาการนาม ความประจักษ์)