พนัก
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
ยืมมาจากเขมรเก่าสมัยอังกอร์ វ្នាក៑ (วฺนากฺ), វ្នក៑ (วฺนกฺ), ព្នាក៑ (พฺนากฺ), ភ្នាក៑ (ภฺนากฺ); ร่วมเชื้อสายกับภาษาเขมร ភ្នាក់ (ภฺนาก̍), ภาษาลาว ພະນັກ (พะนัก)
การออกเสียง[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ | พะ-นัก | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | pá-nák |
ราชบัณฑิตยสภา | pha-nak | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /pʰa˦˥.nak̚˦˥/(สัมผัส) |
คำนาม[แก้ไข]
พนัก