พนัก

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี

ภาษาไทย[แก้ไข]

รากศัพท์[แก้ไข]

ยืมมาจากเขมรเก่าสมัยอังกอร์ វ្នាក៑ (วฺนากฺ), វ្នក៑ (วฺนกฺ), ព្នាក៑ (พฺนากฺ), ភ្នាក៑ (ภฺนากฺ); ร่วมเชื้อสายกับภาษาเขมร ភ្នាក់ (ภฺนาก̍), ภาษาลาว ພະນັກ (พะนัก)

การออกเสียง[แก้ไข]

การแบ่งพยางค์พะ-นัก
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงpá-nák
ราชบัณฑิตยสภาpha-nak
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/pʰa˦˥.nak̚˦˥/(สัมผัส)

คำนาม[แก้ไข]

พนัก

  1. เครื่องสำหรับพักสำหรับพิง
    พนักเก้าอี้