ขีณาสพ
(เปลี่ยนทางจาก พระขีณาสพ)
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
ยืมมาจากภาษาบาลี ขีณาสว (“(ผู้)สิ้นอาสวะแล้ว”); เทียบภาษาสันสกฤต क्षीणाश्रव (กฺษีณาศฺรว)
การออกเสียง[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ | ขี-นา-สบ | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | kǐi-naa-sòp |
ราชบัณฑิตยสภา | khi-na-sop | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /kʰiː˩˩˦.naː˧.sop̚˨˩/(สัมผัส) |
คำนาม[แก้ไข]
ขีณาสพ