พสุ
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
ยืมมาจากภาษาสันสกฤต वसु (วสุ) หรือภาษาบาลี วสุ
การออกเสียง[แก้ไข]
| การแบ่งพยางค์ | พะ-สุ | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | pá-sù |
| ราชบัณฑิตยสภา | pha-su | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /pʰa˦˥.suʔ˨˩/(สัมผัส) | |
คำนาม[แก้ไข]
พสุ
- (ภาษาหนังสือ, ร้อยกรอง) อีกรูปหนึ่งของ วสุ
คำวิสามานยนาม[แก้ไข]
พสุ
- อีกรูปหนึ่งของ วสุ
คำคุณศัพท์[แก้ไข]
พสุ
- (ภาษาหนังสือ, ร้อยกรอง) ดี, เลิศ, ประเสริฐ
- (ภาษาหนังสือ, ร้อยกรอง) ใจดี, กรุณา
หมวดหมู่:
- ศัพท์ภาษาไทยที่ยืมมาจากภาษาสันสกฤต
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาสันสกฤต
- ศัพท์ภาษาไทยที่ยืมมาจากภาษาบาลี
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาบาลี
- สัมผัส:ภาษาไทย/uʔ
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- ศัพท์ภาษาไทยที่มี 2 พยางค์
- คำหลักภาษาไทย
- คำนามภาษาไทย
- ภาษาไทย terms with redundant head parameter
- ศัพท์ภาษาไทยที่เป็นภาษาหนังสือ
- ศัพท์ภาษาไทยที่ใช้ในบทร้อยกรอง
- คำวิสามานยนามภาษาไทย
- คำคุณศัพท์ภาษาไทย