พิณ
ดูเพิ่ม: พณ.
ภาษาไทย[แก้ไข]
รูปแบบอื่น[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
ยืมมาจากภาษาสันสกฤต वीणा (วีณา) หรือภาษาบาลี วีณา; ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᨻᩥ᩠ᨱ (พิณ), ᩅᩦᨱᩣ (วีณา), ภาษาลาว ພິນ (พิน), ວີນາ (วีนา), ภาษาเขมร ពិណ (พิณ)
การออกเสียง[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ | พิน | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | pin |
ราชบัณฑิตยสภา | phin | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /pʰin˧/(สัมผัส) | |
คำพ้องเสียง |
คำนาม[แก้ไข]
พิณ
หมวดหมู่:
- ศัพท์ภาษาไทยที่ยืมมาจากภาษาสันสกฤต
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาสันสกฤต
- ศัพท์ภาษาไทยที่ยืมมาจากภาษาบาลี
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาบาลี
- หน้าที่มีลิงก์แดงภาษาคำเมือง/m
- สัมผัส:ภาษาไทย/in
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีคำพ้องเสียง
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- ศัพท์ภาษาไทยที่มี 1 พยางค์
- คำหลักภาษาไทย
- คำนามภาษาไทย
- ภาษาไทย terms with redundant head parameter