ภูธร

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี

ภาษาไทย[แก้ไข]

รากศัพท์[แก้ไข]

ยืมมาจากภาษาสันสกฤต भूधर (ภูธร, แปลตรงตัวว่า การทรงไว้ซึ่งดิน/แผ่นดิน); เหมือนกับ ภู +‎ ธร

การออกเสียง[แก้ไข]

การแบ่งพยางค์พู-ทอน
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงpuu-tɔɔn
ราชบัณฑิตยสภาphu-thon
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/pʰuː˧.tʰɔːn˧/(สัมผัส)

คำนาม[แก้ไข]

ภูธร

  1. (ภาษาหนังสือ) พระราชา
  2. (ภาษาหนังสือ) ภูเขา
  3. นอกเขตนครหรือเมืองหลวง

คำคุณศัพท์[แก้ไข]

ภูธร

  1. เกี่ยวกับนอกเขตนครหรือเมืองหลวง