รามัญ
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
ยืมมาจากภาษาบาลี รามญฺญ (“ชื่อบาลีของประเทศพม่า”)[1]; ร่วมเชื้อสายกับภาษาพม่า ရာမည (รามญ), ภาษาลาว ຣາມັນ (รามัน) หรือ ລາມັນ (ลามัน); ร่วมรากกับ มอญ
การออกเสียง[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ {เสียงพยัญชนะซ้ำ} | รา-มัน | [เสียงสมาส] รา-มัน-ยะ- | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | raa-man | raa-man-yá- |
ราชบัณฑิตยสภา | ra-man | ra-man-ya- | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /raː˧.man˧/(สัมผัส) | /raː˧.man˧.ja˦˥./ | |
ไฟล์เสียง |
คำวิสามานยนาม[แก้ไข]
รามัญ
คำประสม[แก้ไข]
อ้างอิง[แก้ไข]
หมวดหมู่:
- ศัพท์ภาษาไทยที่ยืมมาจากภาษาบาลี
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาบาลี
- หน้าที่มีลิงก์แดงภาษาลาว/m
- ศัพท์ภาษาไทยที่ร่วมราก
- สัมผัส:ภาษาไทย/an
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- ศัพท์ภาษาไทยที่มี 2 พยางค์
- ศัพท์ภาษาไทยที่มี 3 พยางค์
- อุปสรรคภาษาไทย
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีลิงก์เสียง
- คำหลักภาษาไทย
- คำวิสามานยนามภาษาไทย
- ภาษาไทย terms with redundant head parameter