วทัญญู
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
ยืมมาจากภาษาบาลี วทญฺญู (“ผู้รู้ถ้อยคำอันยาจกกล่าว”)
การออกเสียง[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ | วะ-ทัน-ยู | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | wá-tan-yuu |
ราชบัณฑิตยสภา | wa-than-yu | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /wa˦˥.tʰan˧.juː˧/(สัมผัส) |
คำคุณศัพท์[แก้ไข]
วทัญญู