สัคคะ
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
ยืมมาจากภาษาบาลี สคฺค (“สวรรค์”)
การออกเสียง[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ | สัก-คะ | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | sàk-ká |
ราชบัณฑิตยสภา | sak-kha | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /sak̚˨˩.kʰaʔ˦˥/(สัมผัส) |
คำนาม[แก้ไข]
สัคคะ