หัตถา
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
ยืมมาจากภาษาบาลี หตฺถา, รูปกรรตุการกพหูพจน์ของ หตฺถ
การออกเสียง[แก้ไข]
| การแบ่งพยางค์ | หัด-ถา | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | hàt-tǎa |
| ราชบัณฑิตยสภา | hat-tha | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /hat̚˨˩.tʰaː˩˩˦/(สัมผัส) | |
คำนาม[แก้ไข]
หัตถา