อังกูร
ภาษาไทย[แก้ไข]
รูปแบบอื่น[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
ยืมมาจากภาษาสันสกฤต अङ्कुर (องฺกุร) หรือภาษาบาลี องฺกุร
การออกเสียง[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ | อัง-กูน | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | ang-guun |
ราชบัณฑิตยสภา | ang-kun | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /ʔaŋ˧.kuːn˧/(สัมผัส) |
คำนาม[แก้ไข]
อังกูร
การใช้[แก้ไข]
เมื่อใช้เป็นส่วนท้ายคำสมาส จะแผลงเป็น อางกูร
หมวดหมู่:
- ศัพท์ภาษาไทยที่ยืมมาจากภาษาสันสกฤต
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาสันสกฤต
- ศัพท์ภาษาไทยที่ยืมมาจากภาษาบาลี
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาบาลี
- สัมผัส:ภาษาไทย/uːn
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- ศัพท์ภาษาไทยที่มี 2 พยางค์
- คำหลักภาษาไทย
- คำนามภาษาไทย
- ภาษาไทย terms with redundant head parameter
- ศัพท์ภาษาไทยที่เป็นภาษาหนังสือ
- ศัพท์ภาษาไทยที่ใช้ในบทร้อยกรอง