อัต
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
ยืมมาจากภาษาบาลี อตฺตนฺ; เทียบภาษาสันสกฤต आत्मन् (อาตฺมนฺ)
การออกเสียง[แก้ไข]
| การแบ่งพยางค์ {เสียงพยัญชนะซ้ำ} | [เสียงสมาส] อัด-ตะ- | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | àt-dtà- |
| ราชบัณฑิตยสภา | at-ta- | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /ʔat̚˨˩.ta˨˩./ | |
คำนาม[แก้ไข]
อัต