เกี๊ยะ
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
ยืมมาจากภาษาแต้จิ๋ว 屐 (giah8)[1][2]
การออกเสียง[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ | เกี๊ยะ | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | gía |
ราชบัณฑิตยสภา | kia | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /kia̯ʔ˦˥/(สัมผัส) |
คำนาม[แก้ไข]
เกี๊ยะ