เก๊ะ
ดูเพิ่ม: เกะ
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
ยืมมาจากภาษาฮกเกี้ยน 格/格 (keh, “ตาราง, ช่อง, กรอบ”)[1]
การออกเสียง[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ | เก๊ะ | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | gé |
ราชบัณฑิตยสภา | ke | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /keʔ˦˥/(สัมผัส) |
คำนาม[แก้ไข]
เก๊ะ
- ลิ้นชัก
- เงินทอนอยู่ในเก๊ะ
อ้างอิง[แก้ไข]
- ราชบัณฑิตยสถาน. พจนานุกรมคำใหม่ เล่ม 1 ฉบับราชบัณฑิตยสถาน. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ : ธนาเพรส, 2553. หน้า 17.