เขียะ

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี
ดูเพิ่ม: เขี๋ยะ

ภาษาไทย[แก้ไข]

รากศัพท์[แก้ไข]

ยืมมาจากภาษาคำเมือง ᨡ᩠ᨿᩮᩡ (ขเยะ)

การออกเสียง[แก้ไข]

การแบ่งพยางค์เขียะ
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงkìa
ราชบัณฑิตยสภาkhia
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/kʰia̯ʔ˨˩/(สัมผัส)

คำนาม[แก้ไข]

เขียะ

  1. กระบองเพชร

ภาษาคำเมือง[แก้ไข]

คำนาม[แก้ไข]

เขียะ

  1. อีกรูปหนึ่งของ ᨡ᩠ᨿᩮᩡ (ขเยะ)