เคียน

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี

ภาษาไทย[แก้ไข]

รากศัพท์[แก้ไข]

ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ຄຽນ (คย̂น), ภาษาคำเมือง ᨤ᩠ᨿᩁ (ฅยร), ภาษาเขิน ᨤ᩠ᨿᩁ (ฅยร), ภาษาไทลื้อ ᦵᦆᧃ (เฅน), ภาษาไทใหญ่ ၶဵၼ်း (เข๊น)

การออกเสียง[แก้ไข]

การแบ่งพยางค์เคียน
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงkiian
ราชบัณฑิตยสภาkhian
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/kʰia̯n˧/(สัมผัส)
คำพ้องเสียงเคียร

คำกริยา[แก้ไข]

เคียน (คำอาการนาม การเคียน)

  1. (สกรรม) พัน, คาด
    เคียนหัวด้วยผ้าสีอ่อน

ภาษาคำเมือง[แก้ไข]

คำกริยา[แก้ไข]

เคียน (คำอาการนาม ก๋ารเคียน หรือ ก๋านเคียน)

  1. อีกรูปหนึ่งของ ᨤ᩠ᨿᩁ (ฅยร)