เซ็ง
ดูเพิ่ม: เซ้ง
ภาษาไทย[แก้ไข]
การออกเสียง[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ | เซ็ง | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | seng |
ราชบัณฑิตยสภา | seng | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /seŋ˧/(สัมผัส) |
รากศัพท์ 1[แก้ไข]
ยืมมาจากภาษาแต้จิ๋ว 清/清 (cêng1, “ใส; บริสุทธิ์; สะอาด”) โดยใช้บรรยายรสชาติเป็น รสใส รสอ่อน รสไม่จัด จืดชืด[1]
คำคุณศัพท์[แก้ไข]
เซ็ง (คำอาการนาม ความเซ็ง)
- ชืด, จืดชืด, หมดรส (ใช้เรียกสิ่งที่ควรจะบริโภคหรือจัดทำในเวลาหนึ่ง แต่ทิ้งไว้นานเกินควร)
- หมดความตื่นเต้น
รากศัพท์ 2[แก้ไข]
คำกริยา[แก้ไข]
เซ็ง
- รูปที่สะกดผิดของ เซ้ง