เถลิง
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
จากภาษาเขมร ថ្លើង (ถฺเลิง) หรือ លើង (เลิง)
การออกเสียง[แก้ไข]
| การแบ่งพยางค์ | ถะ-เหฺลิง | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | tà-lə̌əng |
| ราชบัณฑิตยสภา | tha-loeng | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /tʰa˨˩.lɤːŋ˩˩˦/(สัมผัส) | |
คำกริยา[แก้ไข]
เถลิง (คำอาการนาม การเถลิง)
คำประสม[แก้ไข]
คำคุณศัพท์[แก้ไข]
เถลิง