เพิง
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
ร่วมเชื้อสายกับ ภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง pwngz (เพิง) , มาจากภาษาจีน 棚(peng2)
การออกเสียง[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ | เพิง | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | pəəng |
ราชบัณฑิตยสภา | phoeng | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /pʰɤːŋ˧/(สัมผัส) |
คำนาม[แก้ไข]
เพิง
ภาษาคำเมือง[แก้ไข]
การออกเสียง[แก้ไข]
- (เชียงใหม่) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /pɤːŋ˧˧/
รากศัพท์ 1[แก้ไข]
คำคุณศัพท์[แก้ไข]
เพิง (คำอาการนาม คำเพิง หรือ ฅวามเพิง)
- อีกรูปหนึ่งของ ᨻᩮᩥ᩠ᨦ (เพิง)
คำกริยาวิเศษณ์[แก้ไข]
เพิง
- อีกรูปหนึ่งของ ᨻᩮᩥ᩠ᨦ (เพิง)
รากศัพท์ 2[แก้ไข]
คำนาม[แก้ไข]
เพิง
- อีกรูปหนึ่งของ ᨻᩮᩥ᩠ᨦ (เพิง)
หมวดหมู่:
- สัมผัส:ภาษาไทย/ɤːŋ
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- ศัพท์ภาษาไทยที่มี 1 พยางค์
- คำหลักภาษาไทย
- คำนามภาษาไทย
- ภาษาไทย terms with redundant head parameter
- ศัพท์ภาษาคำเมืองที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- คำหลักภาษาคำเมือง
- คำคุณศัพท์ภาษาคำเมือง
- คำคุณศัพท์ภาษาคำเมืองในอักษรไทย
- ภาษาคำเมือง terms with redundant head parameter
- คำกริยาวิเศษณ์ภาษาคำเมือง
- คำกริยาวิเศษณ์ภาษาคำเมืองในอักษรไทย
- คำนามภาษาคำเมือง
- คำนามภาษาคำเมืองในอักษรไทย