แก้ม

ดูเพิ่ม: แกม

ภาษาไทย

(1) แก้ม

รากศัพท์

สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *keːmꟲ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᨠᩯ᩠᩶ᨾ (แก้ม), ภาษาลาว ແກ້ມ (แก้ม), ภาษาไทใหญ่ ၵႅမ်ႈ (แก้ม), ภาษาไทใต้คง ᥐᥦᥛᥲ (แก้ม), ภาษาไทดำ ꪵꪀ꫁ꪣ (แก้ม), ภาษาอาหม 𑜀𑜧𑜪 (กว์ํ), ภาษาจ้วง gemj

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		แก้ม
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	gɛ̂ɛm
	ราชบัณฑิตยสภา	kaem
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/kɛːm˥˩/(สัมผัส)

คำนาม

แก้ม

1. บริเวณหน้าทั้ง 2 ข้างถัดตาลงมา
2. สิ่งที่มีรูปเช่นนั้น

   เฉือนมะม่วงเอาแต่ 2 แก้ม = เฉือนเอา 2 ส่วนที่มีลักษณะเหมือนแก้ม

คำพ้องความ

• (1) กโบล, ปราง

คำประสม

• กระพุ้งแก้ม
• แก้มก้น
• โหนกแก้ม

 

คำแปลภาษาอื่น

บริเวณหน้าทั้ง 2 ข้างถัดตาลงมา

• คำเมือง: ᨠᩯ᩠᩶ᨾ (nod) (แก้ม)
• ดัตช์: wang (nl) ญ. (วัง)
• ไทใหญ่: ၵႅမ်ႈ (shn) (แก้ม)
• ปู้อี: jeemc
• ฟรีเชียตะวันตก: wang (fy) ก. (วัง)
• ลาว: ແກ້ມ (lo) (แก้ม)
• สเปน: mejilla (es) ญ. (เมฅียา)
• อังกฤษ: cheek (en) (ชีค)

ภาษาญ้อ

คำนาม

แก้ม

1. แก้ม