แฮ่ง
ภาษาอีสาน[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
เทียบภาษาจีนยุคกลาง 更 (MC kaengH); ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ແຮ່ງ (แฮ่ง), ภาษาคำเมือง ᩁᩯ᩠᩵ᨦ (แร่ง), ภาษาเขิน ᩁᩯ᩠᩵ᨦ (แร่ง)
คำกริยาวิเศษณ์[แก้ไข]
แฮ่ง (คำอาการนาม ความแฮ่ง)
อ้างอิง[แก้ไข]
- เมชฌ สอดส่องกฤษ. (2552). "รายการคำศัพท์ภาษาไทยถิ่นอีสานที่คาดว่าจะเป็นคำศัพท์ร่วมเชื้อสายตระกูลไท–จีน." วารสารเอเชียตะวันออกศึกษา. มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์. [1]