โองการ
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
ยืมมาจากภาษาเขมรเก่า ឱង្ការ (โองฺการ), ឱង្គការ (โองฺคการ), ឩង្ការ (อูงฺการ), จากภาษาสันสกฤต ओङ्कार (โองฺการ), ओंकार (โอํการ, “อักษรโอม”); ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ໂອງການ (โองกาน), ภาษาเขมร ឱង្ការ (โองฺการ)
การออกเสียง[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ | โอง-กาน | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | oong-gaan |
ราชบัณฑิตยสภา | ong-kan | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /ʔoːŋ˧.kaːn˧/(สัมผัส) |
คำนาม[แก้ไข]
โองการ
- คำศักดิ์สิทธิ์
- โองการแช่งน้ำในพระราชพิธีถือพระพิพัฒน์สัตยา(ศรีสัจจปานกาล)
การใช้[แก้ไข]
ถ้าเป็นคำศักดิ์สิทธิ์มาจากพระดำรัสสั่งของพระมหากษัตริย์ที่รับบรมราชาภิเษกแล้ว เรียกว่า พระราชโองการ หรือ พระบรมราชโองการ
หมวดหมู่:
- ศัพท์ภาษาไทยที่ยืมมาจากภาษาเขมรเก่า
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาเขมรเก่า
- ศัพท์ภาษาไทยที่ยืมมาจากภาษาสันสกฤต
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาสันสกฤต
- หน้าที่มีลิงก์แดงภาษาสันสกฤต/m
- สัมผัส:ภาษาไทย/aːn
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- ศัพท์ภาษาไทยที่มี 2 พยางค์
- คำหลักภาษาไทย
- คำนามภาษาไทย
- ภาษาไทย terms with redundant head parameter
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีตัวอย่างการใช้