โอย

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี
ดูเพิ่ม: โอ่ย และ โอ๊ย

ภาษาไทย[แก้ไข]

การออกเสียง[แก้ไข]

การแบ่งพยางค์โอย
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงooi
ราชบัณฑิตยสภาoi
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/ʔoːj˧/(สัมผัส)

รากศัพท์ 1[แก้ไข]

คำกริยา[แก้ไข]

โอย

  1. (โบราณ) อวย, ให้
    คนในเมืองสุโขทัยนี้ มักทาน มักทรงศีล มักโอยทาน

รากศัพท์ 2[แก้ไข]

คำอุทาน[แก้ไข]

โอย

  1. คำที่เปล่งออกมาแสดงความรู้สึกเจ็บปวด หรือรู้สึกว่ามากยิ่ง แปลก เป็นต้น

ดูเพิ่ม[แก้ไข]