ຂວານ
ภาษาลาว[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *xwaːnᴬ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย ขวาน, ภาษาไทลื้อ ᦧᦱᧃ (ฃฺวาน) หรือ ᦃᦱᧃ (ฃาน), ภาษาไทดำ ꪄꪫꪱꪙ (ฃวาน), ภาษาไทขาว ꪂꪫꪱꪙ, ภาษาไทใหญ่ ၵႂၢၼ် (กฺวาน) หรือ ၶႂၢၼ် (ขฺวาน), ภาษาอาหม 𑜁𑜃𑜫 (ขน์)
การออกเสียง[แก้ไข]
- (เวียงจันทน์) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): [kʰuːə̯n˩(˧)]
- (หลวงพระบาง) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): [kʰuːə̯n˥˧˧]
- การแบ่งพยางค์: ຂວານ
- สัมผัส: -uːə̯n
- คำพ้องเสียง: ຂວນ (ขวน) (ในถิ่นที่มีการออกเสียงพยางค์ที่มีพยัญชนะต้นและ -วา เหมือนกับพยางค์ที่มีพยัญชนะต้นและ -ัว)
คำนาม[แก้ไข]
ຂວານ • (ขวาน)
คำประสม[แก้ไข]
- ຂວານຟ້າ (ขวานฟ้า)