ຫຸງ
ภาษาลาว[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *truŋᴬ, จากภาษาจีนยุคกลาง 烘 (MC huwng|xuwng|huwngH|xuwngH, “อบ; ทำให้แห้งด้วยไฟ”); ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย หุง, ภาษาคำเมือง ᩉᩩᨦ (หุง) หรือ ᩉᩫ᩠ᨦ (ห็ง), ภาษาไทใหญ่ ႁုင် (หุง), ภาษาอาหม 𑜍𑜤𑜂𑜫 (รุง์)
การออกเสียง[แก้ไข]
- (เวียงจันทน์) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): [huŋ˩(˧)]
- (หลวงพระบาง) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): [huŋ˥˧˧]
- การแบ่งพยางค์: ຫຸງ
- สัมผัส: -uŋ
คำกริยา[แก้ไข]
หมวดหมู่:
- ศัพท์ภาษาลาวที่สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม
- ศัพท์ภาษาลาวที่รับมาจากภาษาไทดั้งเดิม
- ศัพท์ภาษาลาวที่ยืมมาจากภาษาจีนยุคกลาง
- ศัพท์ภาษาลาวที่รับมาจากภาษาจีนยุคกลาง
- หน้าที่มีลิงก์แดงภาษาคำเมือง/m
- ศัพท์ภาษาลาวที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- ศัพท์ภาษาลาวที่มี 1 พยางค์
- สัมผัส:ภาษาลาว/uŋ
- คำหลักภาษาลาว
- คำกริยาภาษาลาว
- ภาษาลาว terms with redundant head parameter
- คำสกรรมกริยาภาษาลาว