ອວ່າຍ

ภาษาลาว

รูปแบบอื่น

• ອ່ວຍ (อ่วย)
• (ล้าสมัย) ອວ່າຽ (อว่าย̂)

รากศัพท์

ร่วมเชื้อสายกับภาษาอีสาน อว่าย หรือ อ่วย, ภาษาคำเมือง ᩋ᩠ᩅ᩵ᩣ᩠ᨿ (อว่าย) หรือ ᩉ᩠ᩅ᩵ᩣ᩠ᨿ (หว่าย), ภาษาเขิน ᩉ᩠ᩅ᩵ᩣ᩠ᨿ (หว่าย), ภาษาไทลื้อ ᦛᦻᧈ (หฺว่าย), ภาษาไทใหญ่ ဝၢႆႇ (ว่าย)

การออกเสียง

• (เวียงจันทน์) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: [ʔuːə̯j˧]
• (หลวงพระบาง) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: [ʔuːə̯j˧˨]
• การแบ่งพยางค์: ອວ່າຍ
• สัมผัส: -uːə̯j

คำกริยา

ອວ່າຍ • (อว่าย) (คำอาการนาม ການອວ່າຍ)

1. (สกรรม) หัน, พลิก

   ຈັບປີ້ນຈັບອວ່າຍ ສັງເກດແງ່ມູມຫາງຂວາຫົວຊ້າຍ

   จับปี้นจับอว่าย สังเกดแง่มูมหางขวาห็วซ้าย

   จับหันไปหันมา สังเกตแง่มุมหางขวาหัวซ้าย

คำพ้องความ

หัน

• ປິ່ນ (ปิ่น)