ဢႅၼ်ႇ
ภาษาไทใหญ่[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
ยืมมาจากภาษาจีนยุคกลาง 燕 (MC 'enH, “นกแอ่น”); ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย แอ่น, ภาษาคำเมือง ᩋᩯ᩠᩵ᨶ (แอ่น), ภาษาลาว ແອ່ນ (แอ่น), ภาษาไทลื้อ ᦶᦀᧃᧈ (แอ่น)
การออกเสียง[แก้ไข]
- สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /ʔɛn˩/
- คำอ่านภาษาไทย (ประมาณ): /อ่+แ-น/
- สัมผัส: -ɛn
คำนาม[แก้ไข]
ဢႅၼ်ႇ • (แอ่น)